Τες προάλλες έγραψα στα γερμανικά κάτι λλία για τες εντυπώσεις μου που το πρώτον Πράιτ που επαρακολούθησα εχτός Κύπρου. Συνοπτικά, ήμουν αρκετά απογοητευμένος επειδή η πορεία που την μιαν ήταν πλήρως αποπολιτικοποιημένη τζιαι που την άλλην ήταν επίσης εντελώς σεμνότυφη - σε βαθμό που όι μόνον έν υπήρξεν ιδιαίτερη έκφραση κουίαρ σεξουαλικότητας πέραν που καμιά σαρανταρκά άτομα (μέσα σε 250 σιιλιάες) ντυμένα με ρούχα μοτόρας τζιαι μάσκες σσιύλλου (που εν μέρος του κκινκ της υποταγής, μαθαίνω), αλλά ούτε καν γκέι ζευκάρκα να κρατούν σιερκές.

Ήταν δηλαδή το εμπορικόν πράιτ στην σειρόττερην του μορφήν· ατέλειωτες ώρες να βλέπεις να ρέσσουν που ομπρός σου διαφημίσεις είτε τραπεζών, είτε λογιστικών οίκων, είτε συνδρομητικών προϊόντων όπως το Spotify, είτε προτεστάντικων επισκοπών, είτε ούλλων των κομμάτων εκτός των ναζί του AfD.

Την επομένην στην δουλειάν, όταν οι στρέιτ-σις συναδέλφοι μου ερωτήσαν με πώς μου εφάνηκεν τζιαι τους είπα ότι απογοητεύτηκα κάπως. Ήβραν το παράξενον. Τζιείνοι είπαν μου, ήταν η καλύττερη εμπειρία της ζωής τους τζιαι επεράσαν τέλεια. Εξεκίνησα να αναρωθκιούμαι για ποιους ένι το Πράιτ του Βερολίνου στο τέλος της ημέρας.

Κάτι μέρες μετά έμαθα ότι έν είμαι ο μόνος με την ίδιαν απορίαν. Είδα κάπου να σχολιάζεται μια συλλογή υπογραφών για την προστασίαν, τάχα, της παιδικής ηλικίας που τα σεξουαλικά έκτροπα στο Πράιτ του Βερολίνου το 2022. Απ’ ότι καταλάβω εν μια καμπάνια των ναζί του AfD με σκοπόν την απαγόρευση του πράιτ μέσα που το πρόσχημαν του ότι εν γεμάτον που φετιχιστές που επιδίδουνται σε δημόσια γαμήσια.

Φουλ παραπληροφόρηση με φωτογραφίες που άλλους τόπους τζιαι χρονιές βέβαια γιατί όπως έγραψα, ανάθθεμαν αν είδα 40 άτομα με στολές φετίχ μέσα σε εκατοντάες σιιλιάες κόσμον, τζιαι ούτε κόσμον να φιλιέται εν είσιεν, πόσον μάλλον να γαμιέται. Ακόμα τζιαι το ρεπορτάσς του queer.de που στολίζεται που μιαν φωτογραφίαν που φετιχιστές χωρίς φανέλλες κάμνει το ίδιον πράμαν - η φωτογραφία εν που το 2019 αλλά έν σου το λαλούν.

Για να το πάρω πίσω όμως, τα σχόλια είχαν να κάμουν με τους γκέι τζιαι λεσβίες που υποστηρίζουν την καμπάνια τζιαι που επίσης πιστεύκουν ότι έν πρέπει να υπάρχει κόσμος με στολές φετίχ στο πράιτ ούτε γεννικά οτιδήποτε σεξουαλικόν (με τον καθέναν να τραβά τες γραμμές αλλού, αφού για κάποιους στα σχόλια ακόμα τζιαι οι drag queen καθαυτές εν “σκληρή πορνογραφία”) γιατί πρέπει να μπόρουν να έρκουνται μωρά στες πορείες τούτες.

Μεινίσκει μου λοιπόν τζιαι εμέναν τζιαι των υπόλοιπων σχολιαστών η απορία λοιπόν, για ποιους εν το πράιτ τελικά; Έχω την εντύπωση ότι ένι μάλλον για τα μωρά στρέιτ υπαλλήλων της PwC.

---

Τζιαι μιλώντας για τούτην την εσσώ-ΛΟΑΤΙΚήν διαμάχην για το ποια εν τα όρια μεταξύ καλών γκέι τζιαι κακών αδερφών, τζιαι το ποιοι δικαιούνται να πηέννουν στο πράτι τζιαι ποιοι πρέπει να κάμνουν ό,τι κάμνουν στο κρεβάτιν τους αλλά να μεν προκαλούν, τούντες μέρες είχαμεν τζιαι την κήρυξην κατάστασης έχταχτης ανάγκης για την ευλογιάν των πιθήκων.

Πιστεύκω ότι έν μπορεί να γίνει κατανοητή η διάσταση των πραμάτων χωρίς γνώσην του γενεαλογικού τραύματος που την πανδημίαν του HIV γύρω στο ‘80. Παρόλον που εγιώ δεν έζησα τζιείντην εποχήν, το τραύμαν, η αντροπή, ο φόος, τούτα ούλλα επαράσαν που γενιάν σε γενιάν -είτε άμεσα, είτε μέσα που την κουλτούρα- τζιαι εκαθορίσαν την ψυχολογικήν μας ανάπτυξην. Σαν τζιαι μέναν ως σχετικά πρόσφατα, πάρα πολλοί νεαροί γκέι παθθαίνουν πανικόν μετά που κάθε φοράν που κάμνουν σεξ, ακόμα τζιαι αν έν υπήρχεν οποιονδήποτε ρίσκον στην συνεύρεσην τους. Σαν αντίδραση σε τούτον τον συνεχήν φόον, πολλοί γκέι αναπτύξαν τοξικές μορφές τούτου του τραύματος· τοξικές δηλαδή σε βαθμό που εκφράζουν μίσος προς όσους έχουν πολλαπλούς σεξουαλικούς συντρόφους ή ακόμα τζιαι προς τζιείνους που χρησιμοποιούν PrEP ώστε να μπορούν να έχουν πολλαπλούς συντρόφους χωρίς το ρίσκο του HIV (δηλαδή που τζιαμαί που ήταν ενάντια σε μια συμπεριφοράν με αυξημένον ρίσκο, εβρεθήκαν να εν ενάντια στο φάρμακο που εξουδετερώνει το ρίσκον αλλά συνεχίζει να επιτρέπει την -πλέον ασφαλήν- συμπεριφοράν).

Κάπου δαμαί έρκεται τζιαι τούτη η νέα επιδημία που φαίνεται για την ώραν, τουλάχιστον στην Γερμανίαν, να μεταδίδεται κυρίως που άντρες που κάμνουν σεξ με άλλους άντρες. Στο Βερολίνον για παράδειγμαν, που εν η πιο επιβαρυμένη πόλη της Γερμανίας, νομίζω η αναλογία ένει γύρω στα 700:1 άντρες:άλλα φύλα την στιγμήν που το γράφω τούτον, τζιαι οι χώροι μετάδοσης εν κυρίως χώροι διασκέδασης για γκέι άντρες.

Υπάρχουν όμως ξανά τούτες οι φωνές μέσα που την κοινότηταν, όπως τζιαι για τα “σσιυλλούθκια” στο πράιτ, που λαλούν ότι τούτη η αρρώσκια εν η τιμωρία για τους κακούς γκέι που γαμιούνται κάθε μέρα με άλλον στο κλαπ. Δυσανάλογες, υπερβολικές αντιδράσεις. Μιλούμεν τωρά για μιαν ασθένειαν που ούτε στο ελάχιστον έν έσιει την καταστροφικήν προοπτική του AIDS όπως ήταν το 80 τζιαι για την οποίαν υπάρχει ήδη εμβόλιο για πρόληψη (τζιαι που απλά εσταμάτησεν να διατίθεται ευρέως επειδή εν υπήρχεν η ανάγκη τες τελευταίες δεκαετίες).

Οι υπηρεσίες υγείας που την άλλην, κάποτε άτσαλα, εκάμαν πιστεύκω το λογικόν· ο διαφωτισμός τζιαι οι προσκλήσεις για εμβολιασμόν στοχεύκουν κυρίως τους άντρες που κάμνουν σεξ με άντρες. Κάποιοι όμως βρίσκουν την στόχευση του εμβολιασμού τζιαι της ενημέρωσης προς εμάς ομοφοβικήν. Σύμφωνοι ότι μπόρει να γινεί με ομοφοβικόν τρόπο, τζιαι εννοείται ότι έν πρόκεται για “ασθένειαν των γκέι” με τον ίδιον τρόπο που ο HPV έννεν “ασθένεια των γεναικών” τζιαι όπως ο HIV επίσης έννεν “ασθένεια των γκέι”, αλλά προφανώς μια ασθένεια που μεταδίδεται με την στενήν σωματικήν επαφήν εννά διασπαρεί πολλά πιο εύκολα μέσα σε πληθυσμούς που έρκουνται σε στενήν σωματικήν επαφή με πολλά διαφορετικά άτομα.

Hauptsache¹, φέρτε εμβόλια του κόσμου. Με το shaming έν κάμνεις υγειονομικήν πολιτικήν.

Συνήθως οι συζητήσεις για τες παροδικές αυξήσεις στες τιμές της πεζίνας τζιαι του ντίζελ έν με αφορούν επειδή -επίτηδες- έν οδηγώ. Βέβαια, πλέον στην Γερμανία, η τιμή του φυσικού αερίου καίει με με επειδή η μεγάλη πλειοψηφία των σπιθκιών στην Γερμανία θερμαίνεται αποκλειστικά με ΦΑ τζιαι όι με ρεύμα (τζιαι άρα δυνητικά εννά μπόρεν πιο εύκολα να μετακινηθεί προς ανανεώσιμες πηγές).

Για τους παραπάνω Γερμανούς πάντως, η τιμή της πεζίνας –που εξεπέρασε τα 2.10 Ευρώ/λίτρο– εν τεράστιο θέμα αφού η Γερμανία εν πιο εξαρτημένη που τ’ αυτοκίνητα σε σχέση με χώρες στα δυτικά της.

Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, ο συνασπισμός σοσιαλδημοκρατών-πρασίνων-φιλελεύθερων, ανακοίνωσεν έναν πακκέττον μέτρων για να μας ανακουφίσει: Εφάπαξ τζιαι φορολογούμενα 300 ευρώ για κόστος θέρμανσης, προσωρινή μείωση του φόρου καυσίμων, τζιαι προσωρινή μείωση των πάσων των τοπικών ΜΜΜ στα 9 Ευρώ/μήνα.

Το τελευταίον έσιει αρκετόν ενδιαφέρον για μένα.

Οι τοπικές δημόσιες συγκοινωνίες λειτουργούν με τον σχεδιασμόν τζιαι την επίβλεψη των Tarif- und Verkehrsverbünde (Ενώσεις Ναύλων τζιαι Συγκοινωνιών). Τούτες οι ενώσεις φροντίζουν ώστε οι διάφορες εταιρίες που λειτουργούν σε μιαν γεωγραφική περιοχή να συντονίζουν τόσον τα δρομολόγια τους ώστε να υπάρχει η δυνατότητα μετεπιβίβασης μεταξύ διαφορετικών μέσων, αλλά τζιαι να υπάρχει κοινόν εισιτήριον.

Το πόσον καλά γίνεται το πιο πάνω διαφέρει που περιοχήν σε περιοχήν. Στο Βερολίνον έχουμεν ίσως το πιο ευκολοκατανόητον σύστημα, αφού τα κρατίδια του Βερολίνου τζιαι του Βρανδεμβούργου ρυθμίζουνται που την ίδιαν αρχήν (την VBB) τζιαι η πόλη του Βερολίνου καλύπτεται που έναν εισιτήριο (το Berlin-AB, 3 Ευρώ το μονής, 86 Ευρώ το μηνιαίο πάσο).

Τούτον εν μάλλον η εξαίρεση αν δεις πόσον διασπασμένα εν τα δίκτυα σε ούλλα τα υπόλοιπα κρατίδια στον χάρτην πκιο κάτω.

Το μέτρο για μηνιαίο πάσο στην τιμή των 9 Ευρώ εν απίστευτα καλή προσφορά. Σχεδόν το 1/10 της κανονικής τιμής. Τι πρόβλημα μπορεί να υπάρχει;

Μέσα σε μερικές μέρες που την ανακοίνωση του μέτρου, εσυζητηθήκαν πολλά τζιαι όντως υπάρχουν καλοί λόγοι για κριτική. Χωρίς κάποια ιδιαίτερη σειρά:

• Το μέτρον ανακοινώθηκε που την ομοσπονδιακή κυβέρνηση χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με τα κρατίδια τζιαι τις ενώσεις των ΜΜΜ που θα πρέπει τωρά να το υλοποιήσουν στα ξαφνικά. Επικρατεί αναστάτωση τζιαι ασάφεια.
• Πρόκειται για μιαν μεταφορά πλούτου χωρίς απαραίτητα κοινωνικά δίκαιην στόχευση: τα δίκτυα ΜΜΜ χρησιμοποιούνται πκιο πολλά στες πόλεις απ’ ότι στες αγροτικές περιοχές που έχουν λλιόττερες υπηρεσίες ΜΜΜ στην διάθεσην τους τζιαι άρα οι δεύτεροι εννά επιδοτήσουν τους πρώτους.
• Η επιλογή της μειωμένης αντί μηδενικής τιμής εισιτηρίου κάμνει την εφαρμογή πιο δύσκολη χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Η τιμή των 9 Ευρώ εν συμβολική, αλλά σημαίνει αλλαγή στα μηχανογραφικά συστήματα ~75 ενώσεων τζιαι ~600 εταιριών ΜΜΜ σε ούλλην την χώραν. Η επίσης συμβολική τιμή των 0 Ευρώ θα εσήμαινε απλά σταμάτημαν των ελέγχων εισιτηρίων για 3 μήνες.

• Η ιδέα ότι εν η τιμή του εισιτηρίου που σταματά τους οδηγούς αυτοκινήτων που να το γυρίσουν στα ΜΜΜ έννεν απαραίτητα σωστή. Τα λεφτά που εννά ππέσουν για τούτον το μέτρο θα επροσφέραν καλλύττερα αποτελέσματα αν επηένναν στην βελτίωσην τζιαι επέκτασην των προσφορών ΜΜΜ σε περιοχές που υστερούν.

• Η ξαφνική μετακίνηση προς τα ΜΜΜ χωρίς προετοιμασίαν που τες εταιρίες εννά δημιουργήσει προβλήματα πληρότητας τζιαι εννά οδηγήσει σε πολλές καθυστερήσεις τζιαι ακυρώσεις που τελικά εννά πλήξει την εικόναν των ΜΜΜ τζιαι για τους παραδοσιακούς χρήστες τους, τζιαι για όσους τα γνωρίζουν τωρά λόγω της ανάγκης για εξοικονόμηση.

• Το μέτρον αφορά μόνον τες τοπικές συγκοινωνίες, αλλά σε περιοχές που οι ενώσεις ΜΜΜ καλύπτουν μιτσιές εκτάσεις ή έν υπάρχει ενιαίον εισιτήριο, εν δώρον άδωρον.

Νομίζω οι κριτικές έχουν βάση, αλλά όπως λαλεί τζιαι ο τίτλος, η χειρονομία μετρά. Το μήνυμαν ένι ότι η λύση στην κρίση τιμών για τους οδηγούς ΙΧ έν μπορεί να ένι η μείωση των φόρων καυσίμων (μόνον), αλλά τζιαι η αλλαγή του παραδείγματος.

Όσον για μιαν πκιο μακροχρόνιαν λύση, νομίζω η ιδέα της Αριστεράς εν στην σωστήν κατεύθυνσην: χωρίς εισιτήρια, δωρεάν στο σημείον της χρήσης, χρηματοδότηση μέσω της φορολογίας κατοίκων, διερχομένων, τζιαι τουριστών.