Tracing the Greek Cypriot Dialect: From Marginality to Elevated Visibility by Antonis Pastellopoulos

“A language is a dialect with an army and a navy”. This anonymous, yet famous statement, popularized by linguist Max Weinreich, emphasizes the arbitrariness of the distinction between languages and dialects, drawing our attention towards the political processes behind the decision to codify a particular vernacular into formal language, while condemning other linguistic variants into the subcategory of either the dialect, or the idiom. In Cyprus, the local vernaculars accumulated neither armies nor navies, despite the fact that at least one of them, what we refer to today as the Greek Cypriot dialect, had become the lingua franca of the island by the end of the 19th century, further accumulating its own written literature, while remaining incomprehensible to the mainland Greek speaker.

Το The Way He Looks εν το λοκκούμι που σερβίρουν δίπλα που τον καφέν σου. Απλόν, γλυτζίν, όσον πρέπει.

Η βραζιλιάνικη ταινία του Ντανιέλ Ριμπέιρο (Daniel Ribeiro) ξεκινά με θκυο έφηβους, την Τζιοβάνα τζιαι τον Λεονάρτο να διαγωνίζουνται για το ποιος βαρκέται παραπάνω στο σκολείον. Μια εμπειρία τόσον οικουμενική, που επερίμενα να τους δω να σκαλίζουν ΒΡΚΜΕ στα θρανία τους.

Που την πρώτη σκηνήν υπάρχουν χιντς, αλλά σύντομα επιβεβαιωνούμαστε. Ο Λεονάρτο εν διαφορετικός. Εγεννήθηκεν χωρίς την όρασην του, τζιαι η Τζιοβάνα εκτός που φίλη του εν τζιαι βοηθός του.

Το καστ ολοκληρώνεται με την είσοδον του Γκάπριελ, του κλασσικού χαρακτήρα ενός μαθητή που μετακομίζει στην μέσην του εξαμήνου τζιαι που γίνεται το αντικείμενον του πόθου. Σε τούτην την περίπτωση, τόσον της Τζιοβάνας, όσον τζιαι του Λεονάρτο.

Το τι ακολουθεί εν το συνηθισμένο σενάριο ενός coming of age με τους χαρακτήρες να προσπαθούν να καταλάβουν ποιοι είναι τζιαι τι νιώθουν τζιαι να προσπαθούν άτσαλα να διεκδικήσουν την ανεξαρτησίαν τους που την οικογένεια τους τζιαι που το τι αναμένουν που τζιείνους τα άτομα του περίγυρου τους.

Η ταινία έν εστιάζει στο δράμα, αν τζιαι ξέρουμεν ότι υπάρχει. Ο Λεονάρτο παραείναι ερωτευμένος για να τον πειράξει πραγματικά το μπούλιγκ που γίνεται είτε μπροστά είτε πίσω που την πλάτην του (κυριολεκτικά, αφού οι μπούληες εκμεταλλεύκουνται ότι εν μπορεί να δει). Τούτον εν αναπάντεχα ρεαλιστικό κατά την γνώμη μου, αν θυμηθώ την πρώτην φοράν που ήμουν στην θέσην του Λεονάρτο, το περιβάλλον τζιαι οι αντιδράσεις του εννοιάζαν με τόσον λλίον. Η συνέχεια εν ήταν τόσον εύκολη, αλλά δικαιούται τζιαι ο Λεονάρτο τούτην την περίοδον της αθωότητας. Σαν κοινόν, δικαιούμαστεν τζι εμείς που τζιαι που έναν λουκκουμούιν να παν οι πίκρες κάτω. Εν χρειάζεται κάθε ταινία γκέι θεματολογίας να μας κάμνει την ψυσιήν μαύρην.

Υπάρχουν έναν-θκυο σημεία κριτικής που εν μπορώ να μεν αναφέρω βέβαια, αφού τα εσκέφτουμουν όσον ακόμα έβλεπα την ταινίαν. Ο ηθοποιός που παίζει τον Λεονάρτο (Ghilherme Lobo) τζιαι ο δημιουργός της ταινίας οι ίδιοι εν βλέποντες τζιαι έν ξέρω αν είχαν οποιαδήποτε επαφήν με την κοινότηταν των τυφλών στην Βραζιλία. Η ερμηνεία του Ghilherme ξεχωρίζει που τους υπόλοιπους νεαρούς ηθοποιούς στην ταινία, αλλά έν είμαι σε θέσην να πω αν μεταφέρει κάτι αυθεντικό όσον αφορά το κομμάτιν της όρασης. Σχετικά με τούτον εν τζιαι το περιβάλλον γύρω που τον Λεονάρτο. Στο σχολείον έσιει βοηθό, γραφομηχανή τζιαι βιβλία σε μπράιγ, τζιαι η διαδρομή που το σχολείο στο σπίτιν του έσιει πεζοδρόμιο. Ίσως για μέναν τούτα να θεωρούνται πολυτέλειες επειδή έτσι είναι στην Κύπρον, αλλά η ταινία σίουρα δια την εντύπωσην ότι ούλλοι οι χαρακτήρες που βλέπουμεν ζουν στα μέσα-ψηλά κοινωνικά στρώματα. Ίσως μόνον έτσι η ταινία να εμπορούσεν να αποφύγει τόσον πολλά το δράμα.

Όπως τζιαι να ‘σιει, σίουρα δέτε την! Αξίζει.

Nicht doof, nur nicht fließend (erstmals auf Deutsch bloggen)

Eine neue Sprache als Erwachsene lernen ist schrecklich.

Der Grund dafür ist nicht (nur) die ganz neue Grammatik, die man lernen muss. Ich bin auch nicht wirklich beschämt über meinen ausländischen Akzent. Was mich wirklich brämst bremst, ist der Verlust meiner »Stimme«, meines Sprachstils. In meiner Muttersprache (und auch auf Englisch; die zweite Sprache, die ich gut sprechen kann), ich kenne genug Wörter was ich genau meine zu erklären. Ich kann intelligent klingen, wann ich es möchte. Wann ich möchte, ich kann gewöhnlicher oder witzig klingen. Manchmal kann ich auch etwas flirten.

Das kann ich auf Deutsch (noch) nicht. Ich brauche so lange, ein Satze zu bilden. Ich brauche das Wörterbuch die ganze Zeit. Es gibt so viele Wörter, die ich nicht kenne oder die ich missverstehe. Ich habe keine Synonyme, ich kann nicht über Details und mit meiner gewünschten Nuance reden. Ich bin mich mir immer nicht sicher, ob ich muss »Ihr seid« oder »Sie sind« sagen muss. Ich kenne nicht wie ich mich nicht wie ein »Deutsch-als-Fremdsprache-Buch« klingen kann.

Allerdings, ich habe mich entschiedet, es zu versuchen. Vielleicht folgen bald mehr Posts auf Deutsch.

Προεδρικές Εκλογές 2023

Τες τελευταίες μέρες, στες συζητήσεις με φίλους που την Κύπρο το θέμαν των Προεδρικών παίζει πολλά. Το ίδιον τζιαι ονλάιν, βλέπε για παράδειγμαν το πποστ δαμαί του Ιορδάνους με σχολιασμό τζιαι προβλέψεις.

Η αλήθκεια ένι ότι τούτη η προεκλογική περίοδος εν υπερβολικά πρόωρη. Ακόμα τζιαι τούτον να μεν ήταν όμως, πάλε δυσκολεύκουμαι να δείξω όσον ενδιαφέρον όσον θα επερίμενα.

Με το θέμαν της επανένωσης οριστικά κλειστόν, σαν μόνιμος κάτοικος του εξωτερικού πλέον έν έχω κάποιον ιδιαίτερον stake σε τούτες τες εκλογές. Πολλές αποφάσεις της κυπριακής κυβέρνησης μπόρουν ακόμα να με επηρεάσουν, νναι, αλλά σε τούτην την φάσην τίποτε σε βαθμό που να μπόρει να με κινητοποιήσει.

Πού την άλλην, επειδή έν είμαι απολιτικόν άτομο, εξεκίνησα έσιει λλίον τζιαιρόν τζιαι νιώθω να πνίουμαι κατά κάποιον τρόπον λόγω του ότι έν έχω κάποιον outlet πολιτικής δράσης πλέον. Με τα πολιτικά ζητήματα της Κύπρου να μεν με αφορούν πλέον, αλλά χωρίς δικαίωμαν ψήφου στην Γερμανία, μεινίσκουν φυσικά μόνον οι πολιτικές δράσεις στο επίπεδον βάσης. Φυσικά, τούτα οργανώνονται σχεδόν αποκλειστικά στα γερμανικά (Α! Ε την σύνδεσην με το πρώτον θέμαν του δελτίου) τζιαι στα θκυο χρόνια λοκντάουν τζιαι πολλής δουλειάς, έτσι τζι αλλιώς έν επιδίωξα να εμπλακώ.

Κάπως έτσι βρίσκουμαι στο πολιτικόν περιθώριον για την ώρα. Ήταν μάλλον έναν χρήσιμον διάλειμμα τα τελευταία χρόνια αλλά ήταν αρκετόν.

Veronica Mars (σεζόν 1–3, σειρά)

Πάει τζιαιρός που την τελευταίαν φοράν που είδα κάτι που να με έκαμεν να θυμώσω με το πόσον κακόν ήταν. Τούτη η σειρά teen noir που το 2004 όμως εκατάφερεν το.

Έν είδα την σειρά όταν έφκηκεν, νομίζω έν την είχα καν υπόψιν μου. Έτυχεν να ακούσω έναν ριβιού της πριν μερικούς μήνες τζιαι αποφάσισα να το δοκιμάσω. Είχα πάντα μια συμπάθεια για τα whodunnit.

Δυστυχώς απογοητεύτηκα, γιατί επερίμενα πάρα πολλά που τούντην σειρά. Τα μυστήρια της σειράς έννεν “δίκαια”. Οι λύσεις τους συχνά βασίζουνται σε πληροφορίες που έν τες έσιει ο θεατής, ενώ σε διάφορα σημεία αλλάσουν τα δεδομένα εκ των υστέρων. Η εμμονή της σειράς με το έγκλημαν του βιασμού έσιει σαν αποτέλεσμα πολλά βαθκειά προβληματικές αντιμετωπίσεις που μοιάζουν τόσον παρωχημένες μόλις 10~15 χρόνια μετά.

Νομίζω βέβαια ότι η καλή μου θέληση για την σειράν ετσακκίστηκεν που έναν συγκεκριμένον επεισόδιο της δεύτερης σεζόν που ήταν ασυγχώρητον όσον αφορά τον σεναριακήν συνοχή τζιαι που τζιείντο σημείον τζιαι μετά ήμουν πολλά πιο αυστηρός. Ίσως βέβαια το πρόβλημαν να ήταν ότι η δεύτερη τζιαι η τρίτη σεζόν όντως ήταν κακογραμμένες.

Που την άλλην, όσον τζιαι αν δεν καταφέρνει να είναι τζιείνον που θα έθελα να ένι, εκράτησεν μου το ενδιαφέρον. Σε τούτον εβοηθήσαν πολλά οι χαρακτήρες του Κκιθ, του Γουίβολ τζιαι —αναπάντεχα— του Λόγκαν.

Ολλανδία για μιαν μέρα

Έναν που τα ευτυχήματα του να τελειώννεις τες σπουδές σου κατά 75% κατά την διάρκειαν των λοκντάουν εν ότι ακυρωθήκαν οι τελετές αποφοίτησης. Που την άλλην, σημαίνει ότι οι συμφοιτητές σου ήταν που το δεύτερον εξάμηνο διασκορπισμένοι παντού την Ευρώπη τζιαι έβλεπες τους μόνον που τα κουτούθκια του Zoom.

Τες προάλλες, με λλιόττερον notice απ’ ότι θα έθελα (βλ. επόμενον θέμα), οργανώθηκεν έναν ριγιούνιον στην Ολλανδία.

Το ταξίδιν εξεκίνησε χαράματα με το InterCity Express ως την κεντρική Γερμανία τζιαι στην συνέχεια ερίξαμε ταχύτητα για να φτάσουμε σε έναν χωρκόν κοντά στον ποταμόν Εμς, πριν τα σύνορα Κάτω Σαξωνίας τζιαι της ολλανδικής επαρχίας του Χρόνινγκεν. Μετά, τζιαι στερεοτυπικά γερμανικά, έπρεπε να συνεχίσουμε με λεωφορείο ως την πόλη του Χρόνινγκεν επειδή η σιδηροδρομική γέφυρα που ενώνει τες θκυο χώρες εφατσσίθην που ποταμόπλοιον το 2015 (!) τζιαι έσιει 7 χρόνια που η Γερμανία έν αξιώθηκεν να την σάσει. Κουβέντα για άλλον πποστ, αλλά ένι να φρίττεις με την αλλεργία στες επενδύσεις σε βασικές υποδομές στην Γερμανία, άμπα τζιαι έν φκει ισοζυγισμένος ο προϋπολογισμός.

Η αλλαγή που το Βερολίνο στο Χρόνινγκεν έκαμεν μου εντύπωσην. Καταρχάς το Χρόνιγκεν εν έναν μεγάλον χωρκόν. Ενώ έζησα τζιαμαί μόνον 3 μήνες, εν μέσω πρώτου -αυστηρού- λόκνταουν πριν 2 χρόνια, έν εχρειάστηκε να ανοίξω χάρτη για να πάω οπουδήποτε. Τα πάντα ήταν 15 λεπτά με τα πόθκια τζιαι ήταν αρκετό να ακολουθείς τες ταπέλλες. Σαν τουρίστας ουσιαστικά, τούτον ήταν τέλειο. Μάλλον όμως θα επεθάνισκα που την βαρεμάρα αν έπρεπεν να ζήσω τζιαμαί.

Που την άλλην, ούλλες οι τιμές ετριπλασιαστήκαν μετά τα σύνορα. Το κόστος ζωής στην Ολλανδία εν εξωφρενικό, όποθεν τζιαι να το πκιάσεις. Τι τζι αν έσιει πιο χαμηλούς μισθούς, κρίση στέγης τζιαι πληθωρισμό εκτός ελέγχου η Γερμανία, μπροστά στην Ολλανδία έχουμε απίστευτην αγοραστική δύναμη. Για την ώραν.

The Man with the Answers · Sprung ins kalte Wasser (ταινία)

Πριν το ταξίδιν είχα την ευκαιρία να δω την ταινίαν The Man with the Answers (2021) στο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών του Βερολίνου.

Εθκιάλεξα να προσπαθήσω να δω τούτην την ταινία, ξέροντας ότι έχω τον χρόνο να δω μόνον μια, επειδή έν κυπριακή συμπαραγωγή. Μπορώ να πω βέβαια ότι το μόνον κυπριακό πέραν που την χρηματοδότησην εν ο ηθοποιός Αντώνης Κατσαρής που εμφανίζεται μόνον σε μια σκηνή (βλέπε τζιαι τρέιλερ που κάτω).

Τούτον όμως έν σημαίνει ότι είσιεν κάτι κακόν η ταινία. Αντίθετα, θεωρώ ότι αξίζει να την δει κάποιος. Για μέναν εξεχώρισεν η ερμηνεία του Έλληνα, του Βίκτωρα (Βασίλης Μαγουλιώτης) τζιαι η σκηνοθεσία που πκιάννει εντελώς το πνεύμα του gay male gaze ώστε χωρίς να σου πει ποτέ με λέξεις ότι οι χαρακτήρες έλκουνται ερωτικά καταφέρνει να το μεταφέρει χωρίς χώρο για ασάφεια. Έν ισχυρίζουμαι ότι έν κάποια καινοτομία της ταινίας, αλλά πιο πολλά δείχνει ότι οι ταινίες τζιαι σειρές που επαρακολούθησα ως τωρά τείνουν να εν γραμμένες τζιαι σκηνοθετημένες που στρέιτ άτομα τζιαι άρα οι χαρακτήρες αγωνίζουνται να με πείσουν ότι εν γκέι με τα λόγια τους.

Μια αδυναμία της ταινίας εν ο μη-συμπαθητικός χαρακτήρας του Γερμανού, του Ματίας. Στες μέρες μας, το να γράφεις έναν χαρακτήρα που εν χωρίς υπερβολή ένας pick-up artist χωρίς να τον φωτίζεις σε ξεκάθαρα αρνητικό φως ή χωρίς να του διας έναν ξεκάθαρο redemption arc εν αρκετά ανεύθυνο.

Αν η ταινία παίζει σε έναν φεστιβάλ κοντά σας, σίουρα δείτε την.

Συνήθως οι συζητήσεις για τες παροδικές αυξήσεις στες τιμές της πεζίνας τζιαι του ντίζελ έν με αφορούν επειδή -επίτηδες- έν οδηγώ. Βέβαια, πλέον στην Γερμανία, η τιμή του φυσικού αερίου καίει με με επειδή η μεγάλη πλειοψηφία των σπιθκιών στην Γερμανία θερμαίνεται αποκλειστικά με ΦΑ τζιαι όι με ρεύμα (τζιαι άρα δυνητικά εννά μπόρεν πιο εύκολα να μετακινηθεί προς ανανεώσιμες πηγές).

Για τους παραπάνω Γερμανούς πάντως, η τιμή της πεζίνας –που εξεπέρασε τα 2.10 Ευρώ/λίτρο– εν τεράστιο θέμα αφού η Γερμανία εν πιο εξαρτημένη που τ’ αυτοκίνητα σε σχέση με χώρες στα δυτικά της.

Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, ο συνασπισμός σοσιαλδημοκρατών-πρασίνων-φιλελεύθερων, ανακοίνωσεν έναν πακκέττον μέτρων για να μας ανακουφίσει: Εφάπαξ τζιαι φορολογούμενα 300 ευρώ για κόστος θέρμανσης, προσωρινή μείωση του φόρου καυσίμων, τζιαι προσωρινή μείωση των πάσων των τοπικών ΜΜΜ στα 9 Ευρώ/μήνα.

Το τελευταίον έσιει αρκετόν ενδιαφέρον για μένα.

Οι τοπικές δημόσιες συγκοινωνίες λειτουργούν με τον σχεδιασμόν τζιαι την επίβλεψη των Tarif- und Verkehrsverbünde (Ενώσεις Ναύλων τζιαι Συγκοινωνιών). Τούτες οι ενώσεις φροντίζουν ώστε οι διάφορες εταιρίες που λειτουργούν σε μιαν γεωγραφική περιοχή να συντονίζουν τόσον τα δρομολόγια τους ώστε να υπάρχει η δυνατότητα μετεπιβίβασης μεταξύ διαφορετικών μέσων, αλλά τζιαι να υπάρχει κοινόν εισιτήριον.

Το πόσον καλά γίνεται το πιο πάνω διαφέρει που περιοχήν σε περιοχήν. Στο Βερολίνον έχουμεν ίσως το πιο ευκολοκατανόητον σύστημα, αφού τα κρατίδια του Βερολίνου τζιαι του Βρανδεμβούργου ρυθμίζουνται που την ίδιαν αρχήν (την VBB) τζιαι η πόλη του Βερολίνου καλύπτεται που έναν εισιτήριο (το Berlin-AB, 3 Ευρώ το μονής, 86 Ευρώ το μηνιαίο πάσο).

Τούτον εν μάλλον η εξαίρεση αν δεις πόσον διασπασμένα εν τα δίκτυα σε ούλλα τα υπόλοιπα κρατίδια στον χάρτην πκιο κάτω.

Το μέτρο για μηνιαίο πάσο στην τιμή των 9 Ευρώ εν απίστευτα καλή προσφορά. Σχεδόν το 1/10 της κανονικής τιμής. Τι πρόβλημα μπορεί να υπάρχει;

Μέσα σε μερικές μέρες που την ανακοίνωση του μέτρου, εσυζητηθήκαν πολλά τζιαι όντως υπάρχουν καλοί λόγοι για κριτική. Χωρίς κάποια ιδιαίτερη σειρά:

• Το μέτρον ανακοινώθηκε που την ομοσπονδιακή κυβέρνηση χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με τα κρατίδια τζιαι τις ενώσεις των ΜΜΜ που θα πρέπει τωρά να το υλοποιήσουν στα ξαφνικά. Επικρατεί αναστάτωση τζιαι ασάφεια.
• Πρόκειται για μιαν μεταφορά πλούτου χωρίς απαραίτητα κοινωνικά δίκαιην στόχευση: τα δίκτυα ΜΜΜ χρησιμοποιούνται πκιο πολλά στες πόλεις απ’ ότι στες αγροτικές περιοχές που έχουν λλιόττερες υπηρεσίες ΜΜΜ στην διάθεσην τους τζιαι άρα οι δεύτεροι εννά επιδοτήσουν τους πρώτους.
• Η επιλογή της μειωμένης αντί μηδενικής τιμής εισιτηρίου κάμνει την εφαρμογή πιο δύσκολη χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Η τιμή των 9 Ευρώ εν συμβολική, αλλά σημαίνει αλλαγή στα μηχανογραφικά συστήματα ~75 ενώσεων τζιαι ~600 εταιριών ΜΜΜ σε ούλλην την χώραν. Η επίσης συμβολική τιμή των 0 Ευρώ θα εσήμαινε απλά σταμάτημαν των ελέγχων εισιτηρίων για 3 μήνες.

• Η ιδέα ότι εν η τιμή του εισιτηρίου που σταματά τους οδηγούς αυτοκινήτων που να το γυρίσουν στα ΜΜΜ έννεν απαραίτητα σωστή. Τα λεφτά που εννά ππέσουν για τούτον το μέτρο θα επροσφέραν καλλύττερα αποτελέσματα αν επηένναν στην βελτίωσην τζιαι επέκτασην των προσφορών ΜΜΜ σε περιοχές που υστερούν.

• Η ξαφνική μετακίνηση προς τα ΜΜΜ χωρίς προετοιμασίαν που τες εταιρίες εννά δημιουργήσει προβλήματα πληρότητας τζιαι εννά οδηγήσει σε πολλές καθυστερήσεις τζιαι ακυρώσεις που τελικά εννά πλήξει την εικόναν των ΜΜΜ τζιαι για τους παραδοσιακούς χρήστες τους, τζιαι για όσους τα γνωρίζουν τωρά λόγω της ανάγκης για εξοικονόμηση.

• Το μέτρον αφορά μόνον τες τοπικές συγκοινωνίες, αλλά σε περιοχές που οι ενώσεις ΜΜΜ καλύπτουν μιτσιές εκτάσεις ή έν υπάρχει ενιαίον εισιτήριο, εν δώρον άδωρον.

Νομίζω οι κριτικές έχουν βάση, αλλά όπως λαλεί τζιαι ο τίτλος, η χειρονομία μετρά. Το μήνυμαν ένι ότι η λύση στην κρίση τιμών για τους οδηγούς ΙΧ έν μπορεί να ένι η μείωση των φόρων καυσίμων (μόνον), αλλά τζιαι η αλλαγή του παραδείγματος.

Όσον για μιαν πκιο μακροχρόνιαν λύση, νομίζω η ιδέα της Αριστεράς εν στην σωστήν κατεύθυνσην: χωρίς εισιτήρια, δωρεάν στο σημείον της χρήσης, χρηματοδότηση μέσω της φορολογίας κατοίκων, διερχομένων, τζιαι τουριστών.